Berber Sadakati
Liseye başladığında, ortaokul arkadaşlarından görüşmeye devam ettiği kimse kalmamıştı.
Üniversiteye başladığında, lise arkadaşları ortadan kaybolmuştu.
Üniversiteyi bitirip, oradan oraya savrulmaya başladığında, herhalde arkadaşları bir yere demir atmış olsa gerek, arkadaşlarının onunla olmadığının farkına vardı.
Sonrası aynı, zamanla kopan arkadaşlıklar, dostluklar.
Hayatı boyunca güzel arkadaşlıklar edinmişti,
Değişen ortamla birlikte arkadaşları da değişmişti, ne yazık.
Başlayan şeyler vardı, devam eden şeyler.
Ortak noktaları, sonları olmasıydı.
Sevgilileri de olmuştu,
Ancak arkadaşlarıyla aynı kaderi paylaşmışlardı.
Ne zaman denize açılmak istese, karayı ardında bırakamayan kadınlardı onlar.
Saçlarının aksine, savrulmaktan hoşlanmazlardı.
Sevgilileri değişirdi, arkadaşları değişirdi, dinlediği müzikler değişirdi, izlemekten keyif aldığı film türleri değişirdi, siyasi görüşü değişirdi.
Değişim hayata içkindi,
Yaşayabileceği başka bir hayat da yoktu.
Değişmeyen tek şey, berberiydi. İlkokuldan liseye, üniversiteden belirsiz zamanlara, hep aynı berber.
Aynı yeşil duvarlar,
Aynı yazının yazılı olduğu duvar.
“En yoksul insan, dostu olmayan insandır.”
Berber sadakatinin altında yatan, aradığı süreklilikti.
Gelgeç olmayan bir ilişki,
Koridorlardaki isimsiz suratlara dönüşmeyen insanlardı aradığı.
Aradığı şey, yarın birdenbire ortadan kaybolmayacak bir yerdi,
Ortadan kaybolmayacak insanlardı.
Bunların yanı sıra,
Şah damarınızı, elinde ustura bulunan bir yabancıya emanet etmek istemezsiniz.
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz. Bunların yanı sıra da Sevgilileri de olmuştu
Berber Sadakati
