Yeni Sayfa
  1. Anasayfa
  2. Deneme

Yeni Sayfa

0

Yeni Sayfa

… her yeni sayfayı, bir önceki sayfada yaşadığımız tecrübelere göre yazarız.

Yeni bir sayfa çoğu kez kendini kandırmaktır oysa ki. Önceki sayfanın izleri yeni sayfanın dokusunu bozmuştur çoktan. Hem defter, defter aynıdır yine. Bir yaprak öncesi, bir yaprak sonrası sahi o kadar fark eder mi ? Önceki sayfa da nice tecrübelerden sonra, müthiş bir kararlılıkla açılmıştı. Daha sayfanın yarısına gelmeden kadehler birbirini kovalamış, kahveler etkisini yitirecek kadar alışkanlık yaratmıştı.

Bu düşüncelerle birlikte, yeni bir sayfa açtı.

Bir önceki sayfayı her zamanki gibi yırtıp atmıştı. Yırtıp attığı sayfa defterin köşesinde minik kağıt parçacıkları bırakmıştı. Geçmiş asla tamamen yitip gitmez, eski sayfalar da defteri tam anlamıyla terk etmiyordu, daima küçük ama anımsamaya yetecek parçalar bırakıyordu. Geçmişten gelen dolu kadehler, tavanı izleyerek geçen geceler, yeni keşfedilen romantik müzikler daima defterin kıyısından köşesinden de olsa kendilerini hatırlatıyorlardı. Her seferinde önce mantık, sonra duygular vardı. Mantık, eskinin izlerini yok etmeyi emrettikçe eski sayfalar defterin köşesinde kalan minik kağıt parçalarına dönüşüyordu. Mantığın kurulamayacağı yerlerde ise, izlerle dolu yepyeni bir sayfa.

Biraz düşününce, aşkın temelinde mutluluk değil, net bir mutsuz olma durumu olduğunu görmek mümkün. En iyi senaryoyu sahneye koyduğumuzda bile, ortada büyük bir acı olmadan “aşk” oluşmuyor. Çoğu durumu değerlendirirken bencil insanlar önce kendini düşünürken, “yüce gönüllüler” ise sevdiklerini düşünüyor. Peki ya tanımadıklarımız ? Ya da tanıyamadıklarımız ? Platonikler ve varlığından bile haberimiz olmayan insanlar ? Ne zamandan beri açlık sıralamasında en iyi arkadaşımız Afrikalı alelade bir çocuğun üstünde olmayı hak etti ? Veya ne zamandan beri tanımadıklarımızın duyguları önem sıralamasında hayli geri düştü ? Şimdi o muhteşem senaryoyu sahneye koyalım.

Mükemmel çiftimiz, önce tanışıyor, sonra yaşadıkları zorluklarla birbirini iyice tanıyor. Aileler gayet sevimli insanlardan oluşuyor, özellikle kızın abisinin olmaması flört aşamasında epey kolaylık sağlıyor. Her şey gayet güzel giderken, evlilik öncesi ilk ciddi kavga yaşanıyor. Sonucunda ayrılık yaşanmıyor, çiftimiz birbirinin kıymetini anlıyor. Puf, evleniyorlar! Sonrası da tıpkı şu anki gibi muhteşem ilerliyor.

Peki ya öncesi ? Kızı seven, yıllarca bekleyen, açılan ama aşkına karşılık bulamayan oğlanın bu senaryoda yeri yok mu ? Görmezden gelinebilecekler listesi oluşturabilecek, ve bunu daha da kötüsü hiç dert etmeyecek kadar “yüce gönüllü” insanlar mıyız ? Peki ya oğlanı çok sevmiş, yeri geldiğinde tutucu ailesiyle onun için ters düşmüş kız ne olacak ? Bu “muhteşem” çiftimizin “muhteşem” senaryosunda yerleri elbette var. Hem de temeldeler, gerçekten temeldeler. Kalplerinde ve omuzlarında çok acı tecrübelerin yükünü taşıyorlar ve sahne, tamamen onların üzerine kurulu. Sahnenin altında ezilseler de, gözyaşları ya çok sessiz akıyor, ya da içlerine akıtıyorlar. Tüm gözyaşları teatral bir şekilde akmaz, bazıları derin ve çok anlamlıdır.

Muhteşem çiftimiz, yeni bir sayfa açıyor. Geçmişin izleri, temeldekiler defterin kenarında. Orada, birkaç parça kağıt olarak duruyorlar. Yaşıyorlar, hayattalar. Yaşananlar daima anımsanıyor. Ama artık “geçmişte” kaldılar. Yeni bir sayfa, yeni bir hayat. Gözyaşları üzerine kurulan “muhteşem” hayat.  Muhteşem hayata giden yolda, birinin mutlu olabilmesi için, ötekinin hayallerine ve aşkına el sallaması gerekiyor. Sessiz ve derinden, belki bir anne kadar yüce. Son pasta dilimini yavrusuna bırakan anne misali, gözyaşlarıyla mutluluğu sevdiğine bırakıyor.

Fazla özel bir durum değil, insan tüm hayatları ve tüm maceraları düşünürse, anlamak değil bahsedilen, sadece düşünürse bu tip durumların çok fazla yaşandığını fark ediyor. Bazı insanlar herkesi önemsiyor işte, bazen tüm yaşamlar sözde değil özde değerli ve kıymetli oluyor.

… her yeni sayfayı, bir önceki sayfada yaşadığımız tecrübelere göre yazarız. Fakat bir şey yaşamamışsak, sonraki sayfa öncekinin aynısı olacaktır.

Sonrası ise, döngü.
Çok hızlı akan,
Hiçbir şey yaşanmayan,
Yeni sayfalar…

Yeni Sayfa

Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Yeni Sayfa

İlginizi Çekebilir
Selim'e

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir