Tanrı Bizi Affedecek Venüsya! Venüsya’da yine gözler boşluğa asılı kalmış. Hava tutarsız, öfkeli. Bir öfkeli gündü, geceye karışan. Şimdi mavinin en güzel vakti Venüsya’da. Neden çerçeveyi örtelim ki? Birazdan öfkeli…
Son Yazılar
Bir Çatının Altında Durdum Zaman akıp giderken bir şekilde, gidenin zaman mı yoksa yaşam mı olduğunu ayırt edemiyoruz. Usul usul ya da çarçabuk ama bir şekilde yürüdüğümüz bu yollar, bizleri…
Kaygılar ve Sorular Hayat bir gece vakti sabahları beklemek gibi midir? Sürekli beklentilerle yoğrulan insan oradan oraya çarpılan bir top gibi mi? Geçmiş attıkça geri gelen bir bumerang galiba ya…
Kahır Belgesi her çağda ‘gelecek kuşak’ umudu günü yaşamaktan caymak ne kolay “diril” diyor “dik dur” diyor “diren” diyor ‘hayat’ ‘ölüm’ü sev(mey)en mi var ‘kör kule’de tafra tafra aydın tayfası…
Mucize Hayat Dört buçuktan beş olamayanların yeşerip kuruyan hayallerini, gecenin ilerleyen saatlerine dek çalışıp didinenlerin karşılıksız emeklerini ve sessiz yığınların umutsuz bakışlarını gördüm. Aralarındaydım. Ben de onlardandım. Koşullar ne olursa…
Bir serçe konuyor balkonun korkuluklarına. Bu evlerin balkonları hep kirli! Korkulukların soğuk demirlerine dirseklerimi dayayıp, serçenin ardından bakıyorum. Çok yalnızız diyorum kuşun ardından. “Çok yalnızız serçe kardeş!” Kendimizi niye bu…