Bir serçe narinliğindeki yaşamlar... Gece, öylece bilinmezlikleriyle ilerliyordu ve soğuk, nöbet kulübelerindeki askerlerin içine işlemişti. Çaresiz elleri tetikte bekliyorlardı. Ki bu çaresizlik, işin içinden çıkılmaz bir hale sokuyordu her saniyeyi……
Son Yazılar
Gece karanlığını yarıp geçen, yalnızlığımızı taşıyan otobüsün sessiz hüznüne karıştı nefeslerimiz… Saat 00.00… Karanlığı aydınlatan otobüsün içinde önceden kaydı yapılmış bir bant yayını çalınıyordu. “Otobüsümüz 30 dakika ihtiyaç molası vermiştir.…
Nefes meselesi bu, alamazsan biter hikâye... Hiç bir din temizlemez; gönüllerinizdeki kiri… İçinizde yüz yıllık ölüm tohumları besler durursunuz. Kanla çoğalır, can alır ve türlü dolaplarda aklanırsınız! Lağımlarda şişelenir…
Kuşkusuz upuzun yazıyoruz şu hayatı; ama kısacık yaşıyoruz Vasat bir ölüm bekliyorum filmin sonunda. Zira vasat seyreden bir hikayenin finalinde oskarlık bir iş çıkacağını düşünmek ahmaklık olur. Uzun uzadıya düşünmeden…