Nezihe Meriç (d. 1925, Gemlik – ö. 18 Ağustos 2009, İstanbul)
0

Nezihe Meriç 1925 yılında Gemlik’te doğdu. Karayolları mühendisi olan babasının görevi nedeniyle çocukluğu, doğudan batıya doğru Anadolu’nun çeşitli illerinde geçti. 1943’te Eskişehir Lisesi’nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’ndeki öğrenimini yarıda bıraktı. Verda Ün’le piyano çalıştı.

Bir süre Heybeliada İlkokulu’nda müzik öğretmenliği yaptı.

Eşi Salim Şengil’in sahibi olduğu Dost dergi ve Dost Yayınları’nı yönetti (1952-1972).

İlk yazısı N. Ufuk imzasıyla İstanbul dergisinde 1945’te yayımlandı.

Kadın ve çocuk sorunlarıyla ilgili çalışmalarıyla tanındı. Nezihe Meriç, eleştirmenlere göre, “toplu yaşayışlarda bile kendi iç yalnızlığını sürdüren genç kız ve kadınları anlatmadaki başarısı ve şiirli havasıyla” ön plana çıktı.

Öyküleri Amerika, Almanya, Fransa ve Rusya’da yayınlanan çeşitli öykü antolojilerinde yer aldı.

 

Nezihe Meriç Eserleri

Öykü: Bozbulanık (1953), Topal Koşma (1956), Menekşeli Bilinç (1965), Dumanaltı (1979), Bir Kara Derin Kuyu (1989), Yandırma (1998), Gülün İçinde Bülbül Sesi Var (2008)

Roman: Korsan Çıkmazı (1962)

Oyun: Sular Aydınlanıyordu (1969), Sevdican (1984), Çın Sabahta (1984)

Çocuk Kitapları: Alagün Çocukları (1976), Küçük Bir Kız Tanıyorum dizisi (7 kitap, 1991-1998 arasında), Dur Dünya Çocukları Bekle (1992), Ahmet Adında Bir Çocuk (1998)

Anı: Çavlanın İçinde Sessizce (2004)

Ödülleri:

Türk Dil Kurumu (1962, Korsan Çıkmazı)

Sait Faik Hikâye Armağanı (1990, Bir Kara Derin Kuyu)

Sedat Simavi Edebiyat Ödülü (1998)

 

Diğer yazarlara da göz atabilirsiniz.

İlginizi Çekebilir
Charles BUKOWSKİ

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir