Müfit ve Son Rakı

Müfit ve Son Rakı

Sevgili sevgililerime!

Kendi neminden terleyen bir temmuz. Balkona sandalyelerimizi atmışız ama balkonu yıkamak aklımıza gelmemiş. Müfit sigara üstüne sigara yakıyor. Ben düşünüyorum. Bana ”Ne bok yiyeceğiz şimdi Selma?” der gibi bakıyor. Görüyorum ama cevap veremiyorum. Biliyorum biraz daha susarsam o da susacak, sustukça kaçacak, kaçtıkça bitecek. Sakin ol Selma. Haydi güzelim.

-Çay demleyeyim mi? Harareti alır diyordu annen.
-Çok sıcak be kızım. Dolapta bira kaldıysa onları getiriversen…

Sorunları çözemediğimiz gibi birbirimizi de çözemiyoruz. Başka neden boşansın ki insan on senelik eşinden? Ayrıca ben o biraları içtim bile, arpasız bir türlü çekilmiyor şu temmuz.

Rakı diyorum, balık da vardı buzlukta. İç çeke çeke gidiyor almaya, tekel arka sokakta değilmiş gibi… Ben bu adamı nasıl çektim? Olacak iş değil bir kere. Ben nasıl tez canlıysam Müfit o kadar bezgin. Düşünme Selma, balıkları çıkar. Koy sıcak suya bekle.

Sıcak suda çözülen balıklara bakarken kendimi görüyorum. Müfit geliyor, otomata basıyorum. İçemediğimi bile bile kiloluk almış mereti. Müsrif! İki de meze kapmış yanına. Girit güzel, börülce sevmem. Bencil!

Son rakımızı dolduruyor Müfit. Ben tabağımdaki kılçıklara bakıyorum, Müfit bana bakıyor. Arkada Dario Moreno çalıyor. O narin, kadife sesi diyor ki aşkımız bitti. Bitti mi Müfit? Önce nergisler bitti sonra sigaralar. Şimdi de biz mi bittik Müfit? Bir şey söyle Müfit, bana bakma artık.

Müfit iki parmağının ucuyla saçını düzeltiyor. Gözlerinde sancılı bir yüzyıl yaşamış despot ihtiyarı görebileceğinize ant içerim. Gülümsüyor sonra. Gamzelerini gösterme Müfit, yalvarırım bir şey söyle. Rakı bardağını havaya kaldırıyor, belli ki konuşacak.

-Şerefe!
-Şerefine.

Birden sandalyeden kalkıyor, yanıma geliyor. Selma diyor, bu bizim son rakımızsa bile ilk dansımız olsun. Düğün dansına ne oldu diyorum. Biz biz değildik ki şimdi biz oluyoruz diyor. Gülüyorum.

Birbirimize sarılıp sallanarak dans ettiğimizi sanıyoruz. Dario haykırıyor. Biraz cızırtılı. Ama Dario.

Bak hatıralar hayal oldu
Dur desem dönmez ki gitti kayboldu
Dönemez artık mutlu günler

Sabah altı. Alarma uyanıyorum. Müfit karşımda, kafası masada gömülü uyuyor. Bir sigara yakıyorum. Müfit’in yanına gidiyorum, saçlarını öpüyorum. Ağlama Selma! Senin suçun değil. Sigaranın sonlarına doğru yanaklarımın gölleşmeye başladığını hissediyorum. Kuru ama sıcak ellerini tutuyorum, parmak uçlarını öpüyorum. Önündeki boş rakı bardağına bir kâğıt yapıştırıyorum. Kafamda dün gecenin şarkısı, gidiyorum. İzmarit halıya düşüyor, bana ne.

Pikapta bir sıkıntı var Müfit, bakıver hele. Sürekli cızırdıyor. Üç kuruşluk bir keyfimiz var, kaçmasın o da. Öğleden sonra adliyede ol, ceketin ilk çekmecede. Son rakı için teşekkürler.

Sitemizdeki diğer öykülere de göz atabilirsiniz. 

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Müfit ve Son Rakı