Duvar

Duvar

Hep ağaç olup dökülmezsin
Bazen de bir duvar olup pul pul dökülürsün
Soğuk yağmurların sert tokadını yersin
Sokağın küfrünü duyarsın
Zamanın çizgileri ağaç gibi gövdende birikmez
Zaman parçalarını alır
Temiz kalmaya çalışırsın
Apartmanlar üstüne devrilecekmiş gibi gelir
Dik durmak istersin
Taşlarını göstermekten utanırsın
içinde ne sözler işitirsin de gövdendeki pencereden başkasına duyurmazsın
Ve sen kalırsın sokakta tek değişmeyen
Sokağın çınar ağacı sayılırsın da sesini çıkaramazsın; “ben de buradayım” diye
Bazen bir fotoğrafta hazır ol beklersin
Öylece durursun evvelsi yıllara dönüp
Kaç film afişi ağırlamadın ki bu pürüzlü gönlünde
Asma dallarını göğsünde uyutup
Kaç sonbahara son diye uyandın

Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz. 

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

H e p a ğ a ç o l u p d ö k ü l m e z s i n B a z e n d e b i r d u v a r o l u p p u l p u l d ö k ü l ü r s ü n S o ğ u k y a ğ m u r l a r ı n s e r t t o k a d ı n ı y e r s i n