cemre

Bahar Şiiri Cemreler düşmüş zamana, Yaşam bahara üflemiş adını, Gelincikler kırmızıyla demlenmiş; Günler nehirlere anlatırken yeşilden şiirleri Mai denizlere özenmiş uçurtmalar... Neşeden ömürler biçilmiş ağaçlara, Hindibalar sarmaşıklara uzanmış, Dokunmuşuz gözlerimizle…

Tunçtan İlahlar Dokunmuş Yalanlarına Yağız atlar diyarında kalmış yarım kalan aklım Sesini çağırır incir çekirdeğinden yaralarım Şimdi gözlerimde yenmiş bir kış yanığı Güneşi soğutmuş yamalı bulutların Cemreler düşmüş çorak topraklarıma…

Varılamayan Yol: Kar, Cemre, Anlam Bunca parçalanıp, kırılıp dökülünce hangi çiçeğin yaprağı olabilirsin? Ya da yaklaşabilir misin bunca kederle bir nergisin sarısına? Beyaz karanlıkların içinde, kadifeden bir menekşe gökten bana…