Pasifik’teki Issız Adam
Bu üzerime buram buram hasret kokusu sinen şehrin kuzeyinde
Yalnızlığımın en ücra köşesine yaptığım yolculuğum
Ne zaman biter bilinmez, tatlı su kurnazlığıyla kendimden kaçışlarım
Sabah 8.39 trenine koşar gibi yalın ayak duygularım
Oldu epey bir vakit buralarda sensiz, sessiz, kimsesiz
Uzun uzadıya anlatmak yersiz
Aslında birçok neden varken, hiç sebepsiz
Bu şehir bugünlerde bana bir hayli sevimsiz
Yolunu kaybetmiş bir küçük serçe gibi çırpınıyorum
Okyanus ötesinde hoş bir kentte
Ne göze alabiliyorum dönmeyi gerisin geriye
Tası tarağı toplayıp
Ne kalmaya mecalim, yerleşmeye şöyle dört dörtlük
Hava da soğuk
Mevsim kış buralarda ama
Üşütmüyor beni kaz tüyü ceketim
İstanbul’dan aldığım, geçen sene güz başı
Sanki kaybetmişim tüm yetilerimi, yazmak dahil
Arıyorum muazzam güzelliğinde bir adanın, Pasifik’te
Bir adamın içinde kendimi buldum
Bambaşka bir hayat, ilk günden zordu…
Yine de bu yürünecek yoldu.
Sidney – Avustralya
22.07.2017
Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Pasifik’teki Issız Adam
s a z c v b n m ö ç i l k j h g f ı k u p ğ ü r e s d l l k ş p m n b ş ğ ü r t y r i l l k m n v c a s d e r t y o p ü ğ ş l k m ö l k m n b v c s d e r t y o p ü ğ ş l m n i ç l k
