Kahverengi
Her şey giderek kahverengiye dönüyor.
Kahverengi doluyor, ciğerlerimize çektiğimiz nefes.
Kuşlar, gökyüzünün kahverengisinde uçuyor.
Şair, ilhamını denizin kahverengisinde arıyor.
Gülüşler renkliliğini yitiriyor, kalan sadece kahverengi.
Gözyaşları kahverengi akıyor, her ağladığımızda.
Sevmek dediğimiz, Yeşilçam siyah beyazında değil artık.
O da gitgide daha koyu bir kahverengiye dönüşüyor.
Rengini kıskandığımız çiçekler bile kahverengiye çalıyor.
Her şey kahverengi kadar değersizleşiyor.
Tüm renklere bir isim verilirken,
Kendisine isim dahi düşünülmeyen kahverengi kadar.
Yazarın (Emre Akkol) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
İnstagram hesabımızı da takip edebilirsiniz.
Kahverengi
Her şey gid kah dö or Ka do ci ze çe iz ne es Ku ar gö ün ka de uç or Şa il de in ka de ar or Gü er re ni yit or ka an sa de ce ka gi Gö arı ka gi ak or her ağ da Se ek de iz Ye çam si ah be da de il ar ık O da gi de da ha ko yu bir ka iye dö or Re ni kıs çi er bile ka ye ça or He ey ka gi ka ar de or re re bir is im ve en Ke is im dahi dü en ka gi ka da çam si ah be da de il gi kah dö or Ka do ci ze çe iz ne es Ku ar gö ün ka de uç or Şa il ını de in ka de ar or Gü er re ni or ka an sa de ce ka gi Gö arı ka gi ak or her ağ da Se ek de iz Ye çam si ah be da de il ar ık O da gi de
