Acı karası
En karanlığına uyandım gecenin
Işıklar sönmüştü
Geceye batırmıştım düşlerimi
Damlıyordu karası ucundan
En âtıl hislerin…
Bir kese vardı elimde, kadife
Açıldı ağzı her nefeste
Saçılınca ortaya özü
Kömür mü? Elmas mı?
Seçemiyordu gözü…
***
Nerede benim canım?
Ömrüm nerede?
Ey gökteki gümüşi hilal!
Buz gibi sulara daldır beni
Önce derine çek, sonra yükselt
Bulamam çünkü
Kendimden başkasında dert
Ayaz vursun yüzüme
İliklerime işlesin soğuk
Nerede kaldı ömrüm?
Umutlarım nerede?
***
Azgın dalgaların sahili dövmesi gibi,
Her sözün alaycı, her sözün iğneli
Manidar olma böyle
Söyle!
Gerçeği biliyoruz ikimiz de!
Yaşanası değil artık!
Ama uğruna ölünesi de değil!
***
Ağzıma sığmıyor kelimeler
Dudağımın kenarından sızıyor
Yapma böyle!
Ey toprağın kızılı!
Çek beni içine
Ne var en derinde?
Ölüme yürümek…
En bilinmeze gebe
***
Duydum seni şimdi!
Hayat cahili!
Boş teneke!
Ömrüm senin elinde
Sense bir pervane
Kim bilir neyin peşinde?
***
Biteviye dönüyor yelkovan!
Ruhun ağırlığını taşır gibi aheste
Bayram neşesi değil bu!
Tek soluklu bir serçe
Kalbi atıyor güm güm
Ekmek kırıntısının gölgesinde
***
Azad et şimdi beni!
Sıyır beni benden
En çıplak heveslerime
Yürüyeyim düşünmeden
Nerede benim canım?
Ömrüm nerede?
Ne hırsızı var ne polisi
Hükümsüz bir boşvermişlik benimkisi
Nerede kaldı ömrüm?
Ruhum nerede?
Yok saydım ben hepsini
Ey kara kaplı defter!
Hânene doğuyor kanlı bir hilal!
Tüm çentiklere gözyaşı doldurup
Boyadım her renge seni
***
Yok hükmündesin şimdi!
Canım, ömrüm, ruhum senin
Ayıplarımı geri ver yeter!
Ve tüm günahlarımı da!
Onlar varsa benim
Yoksa ben de herkesim!
Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Acı karası