Özgürlüğüne Hasretim Gün ışıyınca işe gitmek için kalkar evde ayak sesleri duyulurdu. Banyodan gelen şırıl şırıl su sesleri sonrasında odama gelir, perdemi ve ardından içeriye ayazın girmesine sebep olacak camı…
Son Yazılar
Dokun Kendimi bildim bileli bir şeyleri bekliyorum. Öyle abartılı süslü fahiş fiyatına şeyler değil bunlar. Azıcık huzur, biraz anlayış ve adanmışlık sadece... Sonrasında ise derin bir sessizlik o kadar. Bulduğumu…
Kendim’e Nasıl söze başlanır bilmiyorum ama biliyorum ki çok yıllar geçti aradan çok sular aktı, çok can yandı… Etraf değişti, insanlar değişti. Bilinmez mi nedeni? Bilinir de söyleyen yok. Çok…
Uzaktakine Mektuplar Sevgili sen, Kalbini kıracaklar, dik durmayı öğreneceksin. Öylesine canın hiç acımıyormuş gibi, gülümsemeyi saygı göstermeyi ve hâlâ sevmeyi öğreneceksin. Sen diyecekler, senin yüzünden. Hem de sen kırmadan, üzmeden,…
Ayrık Otları, Umut Çiçekleri “İnsan ne için yaşar?” Bu soruyu irdeleyen bir yazı kaleme alın. 23 Eylül 1917 Sevgili Maria, Bulgaristan’ın bu küçük taşra kasabasındaki hastaneye cerrah olarak atanmamın üzerinden…
Mektubun Hatırlattıkları Çizim: Tuğçe Çelebi Bir kuş cıvıltısına bırakıp kendimi; büyük uçurumların, dedikoduların ve türlü belaların ötesine geçmenin zorluğuyla yıkık bir şehrin sokaklarında dolanıyorum. Kendimden uzunca bir süredir kaçıyorum. Aramıza…
Sel Yayınları'ndan Ölümünün 50. Yılında John Steinbeck ’e Saygı Duruşu Dünya edebiyatının köşe taşlarından John Steinbeck’e ölümünün 50. yılında bir saygı duruşu: Mektuplarda Bir Yaşam 20 Aralık 2018 dünya edebiyatına…
Toprakta ve Suda Nerden geçsem aklımın bir yerinde sayısız taslaklar... Ve gün akşama geçiyor, yorgun bileklerim. Şiirler... Yüreğimi mühürleyen bir mülteci alabora ediyor sözlüğümü. Kendi içinde biriyle yalnızlığını avutan bir…
Mektubundan Öperim "Merhaba, Yine ben. Günde tek mektup yazma niyetim vardı, ama yazmadan edemiyorum. Kafka gibi. Milena’ya yazdıklarının haddi hesabı yok. O hastalığının tedavisi için gittiği yerde her anını kâğıda…
İyi Bir Veda Kahretsin! Yine gecikmiştim... Her defasında evden, beş dakika erken çıkıyordum oysa. Galiba kaderimde vardı gecikmek!!! Bir kez daha kendime gözlerimi devirip, nihayet otoparkta boş bir yer bularak,…
bilinmeyen bir özlem ve mektubu Gözlerindeki ışıklarla çektin beni dünyadan Kanımla, kemiklerimle çekildim fani yaşamın içindeki tüm o telaşlardan Uzaktan bakınca bizsiz dünyaya her şey manasını kaybetti sanki, her şey…
İnfaz Suç işle...miştik! Suç işle...dik! Suç işle...yeceğiz! Cezasını çekmeliyiz o halde, gel hadi! Hep çoğul takılar kullandım ben seninle...belki de bana bunu son kez yapacaksın. Çekinme! 'Birlikte, suç işleyeceğiz!' dedim…