Her Çocuk Gibi Göğünü kazıdım içimdeki ülkelerin karmaşasında suskun, darmadağın sözlüğüme yazdım irkildim kelimelerin odasında kırdım çay bardaklarını öfkeden sonra bir çay koydum yoldaşlık etsin diye sigarama gövdemin harmanı yandı…
Son Yazılar
Kürekler Nefesinin şahadetinde uyanıyor bahçenin güzelliği çiçekler şarkı söylüyor zarif dallarında zulamda çaresiz isteklerimi haykırırken Kendi içinde sarılı bir boşlukta en vahşi ulumaları işitiyor kulaklarım en güzel çiçeklerin bıçaklanışını izliyorum…
Martıları Sevmek İçin Yankılanan bir şafağın ardında göçebeliğim kışa kilitlenmiş zaman yüzümün derinlerinde; her uyanışım bir çocuk her uyanışım bir sabah Yandı gözlerim; yaşam; ölümün bir deneyiydi iklimini değiştirdi sözlerim…
İhtimal Mutsuz bir çağın göbeğinde çıldırmış bir coğrafya iflah olmaz iyilik; ölümü yazıyor kağıtlara içimin mahlukatı dört başı rezalet uğurluyorum mırıltılarla Üstesinden gelebilir miyim çapalasam çatallanan bahçeyi cesedi uluorta bir…
Kırılan Kemikler Buradayım hiçbir yere talip değilim sevişmeyi unutuyorum sevmeyi hatırlamıyorum hiç bilmediğiniz bir yerde hiç bilemediğim bir yerde... soyut bir bitki hangi toprakta yer edinir kendine? beni neden anlamadınız…