Hoşça Kal Bu Şehrin Kirli Havası
Bir avuç umut koydum bugün sofraya,
Hayaller eski bir bavulun içinde yıllanmakta
Zaman ayrılığın çanlarını çalmış
Bütün anılarını sırtlanmış gidiyor yüreğim
Seslenmek nafile…
Duyulmaz olmuş dalgaların karaya çarpışı,
Küçük bir heybenin içinde dolaşır olmuş kavgalar
Boşluk saramaz yaralarını deniz kabuğunun…
Sırma saçlı bir bebek var vitrinde
Ve patlamış bir top, tozlu bodrum köşelerinde
Hoşça kal çocukluğum…
Seni özlemeyeceğim desem ‘yalan’
Bu şehrin kirli havası,
Sabahlara kadar yanan lambaların ışık tutardı yollarıma…
Unutmak mümkün değil desem ‘yalan’
Kimler ve neler unutulmadı ki şu hayatta…
Geminin dümenine yeni geçmiş;
Bir kaptan selamıydı şimdiye kadar yaptıklarım
Belki de bir küçük tebessümde saklı yılların çilesi…
Acımasız yüreklerde hiç açığa çıkamamış
Merhamet kırıntılarıyla doymaya mahkûm;
Bir yığın çocuk var artık…
İnsanlar desen;
Ağzından alacağım diye ekmeği aslanın
Hiç çekinmeden çiğner oldu birbirini…
Yıldızlarda mı yolunu şaşırdı nedir?
Dağılmış sanki gökteki kalabalık,
Zamana bırakılan akışsa
Ağa takılacağım diye,
Korkan bir balığa döndü adeta
Alın terine akan gözyaşı da bulaştı
Bir tek hayaller kaldı geriye
Tozlu yollardan…
Hoşça kal bu şehrin kirli havası
Belki dönüş yolunda karşılaşırız yine
Verilmiş sözlerin hatırına çekilen cefalar
Tarih olmuş artık…
Bir kuru dal gibi kalsa da ömrün,
Mecburen unutmak gelir içinden
Üzülmek nafile…
Verip de tutamadığın sözlere say kayan zamanı
Yıldızlarla dertleş,
Yağmurlarla ağla ama tutamayacağın sözler verme sakın!
Bir avuç umut daha koydum bugün sofraya,
Hayaller gün yüzüne çıkmak için yıllanmakta,
Bir tren var çok uzaklarda, uzaklaşmalı diyor bir ses…
Hoşça kal bu şehrin kirli havası
İndir artık elini havada kalmasın
Kuşlarla iletirim selamımı…
(Tablo; Claude Manet Saint Lazere Garı)
Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– Hoşça Kal Bu Şehrin Kirli Havası
Yüreğine sağlık..
“İnsanlar desen;
Ağzından alacağım diye ekmeği aslanın
Hiç çekinmeden çiğner oldu birbirini…”
Çok teşekkürler …
İki kez okudum..Doymadım, yine okudum..Ardından sana el sallayan şehir oldum okurken.Ve umdum ki sana ümit olmuşumdur,sevgi,şefkat,dostluk olmuşumdur.Harikaydı Zeynepcim.
Bunlar ne güzel sözler çok teşekkürler , sevgi dostluk ve ümitle…