şiir

Kestane Ağacı Yeşil bir gün-ah’ımı asıyorum dallarına ağacımın O bana bakıyor Ben ona. Göz kırpıyorum kutsal milyonlarca yaprağına. Duyumsuyorum henüz bakire hışırtısını. İlk-bahardan son-bahara Olanca kuvvetimle bekliyorum benimle konuşmasını. Konuşabilir…

İncir Tozu En sevdiğiniz ağacı anlatan bir yazı kaleme alın. Hafızama kazınmış. Altı buçuk, yedi yaşlarım. Evimizin önünde bir portakal ağacı vardı. Meyveleri ekşi olduğundan yenmezdi pek. Babam aşı yaptırmıştı…

ayak içi bir gülümseme gülümsesene bu sene son sene ayak içi bir gülümsemen vardı  kalbimin tam doksan diye tabir edilen yerine, sesinin çekip gitmişliği abandı yakın mesafeden yakın mesafeme bel…

Palamut Ağacı Oysa bir palamut ağacının gölgesi bile yeterdi bize… Biraz güneş, Biraz rüzgâr, Bir de sana dair şiir… Yazarın (Mustafa Aslan) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz. Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de…

İhtimal Mutsuz bir çağın göbeğinde çıldırmış bir coğrafya iflah olmaz iyilik; ölümü yazıyor kağıtlara içimin mahlukatı dört başı rezalet uğurluyorum mırıltılarla Üstesinden gelebilir miyim çapalasam çatallanan bahçeyi cesedi uluorta bir…

François Villon “Ve adalet ve akıl gökyüzüne geri uçtular. Ve heyhat onların yerine şimdi haydutluk, Kin, hınç, kan ve kıyım egemen” Ronsard’ın bu dizelerini okurken, aklıma Villon geldi. François Villon,…

Dünyanın Pili Bitmek Üzere Karanlık odalarda loş ışıklar eşlik ederken Yarım kalmış her cümleye, Artık kelimeler bile yarım kalıyor. Dünyanın pili bitmek üzere! Çivisi zaten çıkmış. Karanlık odalarda loş ışıklar…

Başıboş Kelimeler Boşluk içinde dolanıyor parmaklarım Karanlık duvarlar... Sesler yolunu kaybetmiş Yazıların harfleri dökülmüş bir yerlere Bilmem kaçıncı yaşayış bu ömrümüzde? Bitmeyen ıstırabın döngüsü Her göz açışımda bir ışık daha…

Elbette kalıplarımız var Kalıplarımız var elbette kıyafetlerimiz bile kalıplı sınırlarımız var elbette seksek oyunundaki su içen taş kadar kabul görülmeyen Resimler çizebilen çocuklarımız var elbette Bacası tüten ev, güneşse hep…

Kırılan Kemikler Buradayım hiçbir yere talip değilim sevişmeyi unutuyorum sevmeyi hatırlamıyorum hiç bilmediğiniz bir yerde hiç bilemediğim bir yerde... soyut bir bitki hangi toprakta yer edinir kendine? beni neden anlamadınız…

Kaybetme Enstitüsü Güneşi hissediyorum grilere arkamı dönerken Sonsuzluğa veda etmek gibi zor geliyor, Yine de sarılıyorum ölümün yeni renklerine. Belki seviyorum bu orospu ruhun mavisini, Belki lanet ediyorum. Ama o…

batınca dul saydığınız gün eşiniz Güneş, gün eşiniz batınca dul saydığınız Ben doğumuna bile uykumu döndüm, Gün eşiniz sizin, gecesine hep tokat Bir de etten kemikten bir güneş var Perpa…