AY VE GÜNEŞ VE UZAKLAR
Öyle değil kalbim…
Atlasta yer almaz;
Yalnızlığın memleketi nerededir,
Ayrılık bir durak mıdır,
Hoşça kal bir çıkış mıdır,
Hangi adresten kaçıştır…
Nankörlük bu besbelli!
Ben mi dilsizim, sen mi sağırsın anlamadım
Sevmek için uğradınsa bir yüreğe, sevmeli…
Yılın ilk karları saçlarımda şimdi
Hediye midir bu senden gelen…
Bilirsin, artık ne bir kelâm edebilirim tek bir zerrene
Ne de çıkabilirim karşına…
Peki ya dualarım hiç mi ulaşmadı sana…
Kırgınlığıma bir rastlasan köşe bucak kaçardın ayazından…
İçim hiç bu denli yanmamıştı sessizlikten
Sormadılar ama
Anlattım seni her şeye
Pencereme, çiçeklerime, kitaplarıma
Koca dağlar kadar bir roman oldu yanılgım…
İşte yanlış tam orada bir yerlerde
Hiçbir zaman yutkunamayacağın kesik soluğunda
Ay ve Güneş ve Uzaklar hiç bu kadar yakın olmamıştılar bana…
Daha çok susabilirsin tam da şu an
Ebabillerin kanatlarında mutsuzluğum…
Bu kadar mı zordu,
Nihayet kırılmış inadından çiçekler yollamak…
Bilmez misin bazı kelimeler bahardır bekleyene…
Umurunda olmasa da
Hiç hatırlanmayacak olsam da
Ki bir gün gelmeyeceksen tek bir hece bile…
Bunu beklemekten sayma
Hatta ummaya da yorma…
Ben de susarım ve duymam bir daha
Zira adını anmasam da sevdadır bu…
Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– AY VE GÜNEŞ VE UZAKLAR
O kadar özel ve değerli duygular ve ifade edilen nesnel bütünlükleri uyum ahenk ifadenin saf net berraklığı teşekkürler yazarımıza