arılar mezarlığı
annemin ördüğü atkıyla boğabilseydim kendimi
belki içimden “o biçim” bir gül çıkardı
babam dikenlerinden reçel yapardı,
arılar ziyaretime gelirdi sık sık ,
arılar beni, dostumdan çok severdi..
arılar dostumu tanıyamamışlardı ki
katiyen benden çok sevmezlerdi ki
beni de çok sevmezlermiş meğer,
mezarımın yanın da arı maya yatarmış
mezar taşı kokulu silgi ,
ara da bir yanlış yaparmış
toprağı kalemtıraş..
arılar reçellerimi çalarlarmış ?…
arılar reçellerden
dostlarına gül yapabilme yeteneğine sahiptirler..
bana da sadece onları kızdırmak kalır,
:söyle “tanrım” arı maya tutar mı ?…
dipnot: ” tanrı ” kötü espri yapanları daha çok sever…
Yazarın (iki öpücüklü adam) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
– arılar mezarlığı
a s d f g h j k l ş i ü ğ p o ı u y t t r e ö i l k m n s a e r t y o ı ğ p a s d c v b u ı k l m m r t d s z c v l ı o ü p ı ö ç k l h n c v h y a s d f g h j k l ş i ü ğ p o ı u y t t r e z c v
