Cyrano De Bergerac
Bir makalede okumuştum, ”Edebiyat başkasının mektubunu yazmaktır.*” diyordu yazar. Cyrano de Bergerac’ı anlatıyordu makale. Cyrano de Bergerac** ise büyük bir hassasiyetle aşkı…
Kitabı okuduysanız ya da 1950 senesinde kitaptan uyarlanarak gösterime girmiş filmi seyrettiyseniz bilirsiniz ki Cyrano, aşkın gurur halidir. Korkusuz bir savaşçıyken boynunu büktüren, kılıcını körelten aşkıdır çünkü Cyrano’nun; sahip olduğu koca burnuyla, inandığı çirkinliğiyle. Ruhu güzeldir oysaki. Bilmez sevdiceğinin asıl arzusunun da ruh güzelliği olduğunu. Bundan sebep saklanır kendisinden daha yakışıklı ama edebiyat yapmaktan yoksun olan Christian’ın arkasına. “Edebiyat yoksunu” iyi de bir tarif olmadı gerçi ama başka nasıl tarif edilir bilemedim. Sevdiğine iki çift güzel söz söyleyebilmekten uzak ama onurlu bir insan, onurlu bir asker… O da Cyrano kadar güzel adam vesselam. İkisi birlikte bir aşkı var eden iki âşık adam. Cyrano, aşkın büsbütün şiir hali… Christian, savaşın öldürdüğü âşık bir isim.
Kuzeni Roxane‘dır sevdiği Cyrano’nun. Christian’ı sever ama Roxane, Christian da Roxane’ı… Christian’ın yetersizdir kelimeleri bir ilan-ı aşka. Kelimeler sihirli, özgür bir dünyaya acılan kapının anahtarıdır Cyrano’da… Kuzeninin hatırına dost olduğu Christian’a yardım eder Cyrano. Onun imzasını taşıyan mektuplar yazar sevdiğine. Ne kadar etkilenir Roxane! Her birisini ezberler mektupların. Bir süre sonra devam ettiremez bu oyunu Christian. Roxane, onu olduğu gibi sevsin ister. Gözlerine bakıp iki satır kelimeyi birleştiremese de sevsin ister. Oysa Roxane ilk zamanlar kelimelerin gelişi güzel ahengini severken şimdi yüklendiği anlamları seviyordur. Christian? Kelimeleri anlamlı kılansa Cyrano… Kararlıdır Christian. Diyecektir Roxane’a gerçekleri. O seni seviyor, der Cyrano’ya da. Kabul etmez Cyrano. Etrafta var gücüyle savaş hâkimdir. Severken savaşıyorlar kahramanlarımız. Yaralanmış Christian. Ölmek üzere…
Christian: Roxane!
Cyrano (à l’oreille de Christian): j’ai tout dit. C’est toi qu’elle aime encore.
Christian ferme les yeux.
Roxane: Il est mort!
Gerçekleri söylemek isterken son nefesinde Christian, ben her şeyi söyledim, der Cyrano. Onun sevdiği sensin. Ölür Christian. Yalandır bu son sözler. Cyrano aşkta fedakârlığın ismidir. Gözyaşının… Süsüdür mektuplarının gözyaşları. Savaştan sağ kurtulsa da öldürülecektir Cyrano. Böylesi güzel adamların yaşamasına izin vermezler çünkü çirkin insanlar. Roxane zavallı, hâlâ kelimelerin büyüsünde. Cyrano ölürken farkına varacaktır gerçeklerin. Kelimelerin ahengine, taşıdığı değere, mektupları süsleyen gözyaşlarına Cyrano’nun, Cyrano ölürken vakıf olacaktır.
Güzel demiş yazar, ”Edebiyat başkasının mektubunu yazmaktır.”
“Edeb”li bir insandır Cyrano. Güzel bir insandır.
* http://www.duseyazanlar.com/kose-yazilari/ismail-surucuoglu/cyrano-de-bergerac.html/
** Cyrano de Bergerac – Edmond ROSTAND
Yazarın (eceeskiköy) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
