1. Anasayfa
  2. Hayatın içinden

Mektubundan Öperim

Yazan: Amelie

Mektubundan Öperim
0

Mektubundan Öperim

“Merhaba,

Yine ben. Günde tek mektup yazma niyetim vardı, ama yazmadan edemiyorum. Kafka gibi. Milena’ya yazdıklarının haddi hesabı yok. O hastalığının tedavisi için gittiği yerde her anını kâğıda döküyor ve Milena’ya anlatıyor. Şanslı, Milena da ona cevap yazıyor… Benim mektuplarım cevapsız. Çok zamandır.

Üvercinka diye bir şiir var. Hiç duydun mu bilmem. Cemal Süreya’nın bir içimlik şiiri. Aşık olduğu kadını “güvercin kanatlı” diye tabir edermiş. Ondan yazmış derler bu şiiri. Kelimeleri var, ama kelimeleri olmadan sevmek gibi. Çok başkadır.

“Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
kesmemeye
Laleli’den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma
Yatakta yatmayı bildiğin kadar
Sayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler
Boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor
Bütün kara parçaları için
Afrika dahil

Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir değere biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye güzel
Birçok çiçek adları gibi güzel
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü
Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
değerlendiremez
Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek
İki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
Böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar
Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna
diziyorlar
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
Kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
Padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
Aklıma kadeh tutuşların geliyor
Çiçek Pasajında akşamüstleri
Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
Bütün kara parçalarında
Afrika hariç değil”

Böyle bir şiir. Kelimelere anlam yüklemekten öte olmuş, kelimesizliği kelimeyle anlatmış. Üvercinka kıskanılası sevilmiş. Sevgi değil belki daha tutkulu bir şey, aşk? Bilemedim. Kimse aşık olmadı bana. Zaten aşk, tek taraflı galiba. Onca şair peşi sıra gitmiş bu duygunun ardından, ben mi dökebilirim üç beş kelimeyle dile? Haşa… Ne cüret.

Uzaklık çok şeye gebe. Çok şeye kadir. Hem iyi hem kötü manada. Mühim olan nerde olursa olsun “sen de yanımdasın, aklın kalmasın”ı hissettirmek. Çünkü uzaktayken daha çok istiyor bunu hissetmeyi insan. “Hatırası olsun” istiyor. Galiba biraz da kendisi nasıl tanımlıyor, nasıl olması gerektiğini düşünüyorsa, ne hoşuna gidiyorsa onu serpiştiriyor araya. Budur diyor, bana göre bu!

Sevildiğini bilmek nasıl bir duygu?

Bu mektuplar nereye kadar yazılır? Cevabı olmayan mektupların sonu da vardır. Bir gün yazılmaz, susar kelimeler.

Sahi şimdiye kadar hiç böyle çok mektubun oldu mu senin?

Benim olmadı.

Zaman geçiyor.

Yapmak istediklerimin zamanı gelmemiş henüz belli, ondan böyle uzağım hepsine.

Çünkü uzaklık bunu gerektiriyor, önce zamana hazırlan diyor.

Hasretle,”

26.03.2603 – 19.39

Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

– Mektubundan Öperim

İlginizi Çekebilir

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir