Karanlık Elbereth’i Boğamaz, Ancak Bu Canını Sıkamayacağı Anlamına Gelmez
Her sabahın bir gecesi,
Her gecenin de karanlığı vardır. Bazı insanlarınsa karanlığı delip geçen o şen halleri.
Yaşaması keyifli, gerilimsiz olaylar bir çırpıda anlatılır ve sıklıkla pek iyi hikâyeler çıkmaz aralarından.
Ancak Romeo ve Juliet’in, Beren ile Luthien’in, Nazilerin veya evinize giren hırsızın sizi ürküttüğü gecenin hikâyeleri bir çırpıda anlatılır. Çoğu zaman korkunç, acı dolu, gerilimi yüksek anlardan oldukça iyi hikâyeler çıkar.
Tüm tehlike geçmiştir. Ölenler ölmüş, sağ kalanlar travma sahibi olmuştur. Dökülen kandan, kırılan kalpten sonra hayat, aksiyon filmlerindeki patlamaya bakmayan başrol umursamazlığıyla devam eder.
Geçen tehlikenin, ölülerin, kanların, travmaların, nice canların ve nice hayallerin sonrasında, günler birbirini kovalamaya devam eder.
Zaman geçer.
Savaşlar kahramanlık hikâyelerine dönüşür.
Ölüler efsaneleşir. Gaziler kahraman olur.
Âşıklar film afişlerini süsler.
Onlardan esinlenerek binlerce roman yazılır.
İnsanlar izler, okur ve dinler.
Efsanelerin ve kahramanların anlatıları altında ezilerek yetişirler ve yaşarlar.
—
Sevgiye karşı bir nefretim yok,
Karanlığın ortasında ışığa yalvarmam ben.
Bir başına gezinirken insanlara yanaşan,
Biraz ilgi gördüğü her insanın peşine takılan sokak köpeklerinde,
Kendimi bulurum.
Biraz ilgi gördüğümde,
Yanaşırım.
Sonsuza kadar sevilecekmiş gibi hisseder,
Her yolun sonunda, evin kapısında,
Hayal kırıklığına uğrarım.
İnsanlara yarenlik ederim,
Yürürüm onlarla,
Ve mutlu ederim ancak,
Söz konusu kendi mutluluğum olduğu zaman,
Çoğu zaman çuvallarım.
Sevgi ile problemim yok,
Ona karşı bir nefretim yok.
Olsa olsa ona karşı özlemim vardır,
Uzun zamandır.
Tüm kilitleri açabilen,
Çok yetenekli bir çilingir gibiyim.
Uzun zamandır evime hapsoldum ama.
Kaderin cilvesine bak,
Kendi evimin kilidi elektronik.
Ve şifreyi HATIRLAYAMIYORUM.
—
Ümidim yok değildi,
Bir zamanlar her anıma yetecek kadar,
Ümidim vardı.
Ancak sen buralardan demir aldığın vakit,
Saklayamazdım.
Ben ümit dolu sözler söyledim,
Ama sadece ümit dolu.
Ümit, geminin gideceği vere varmasına ilişkindir,
Güçlüdür, lakin etki alanı sınırlıdır
Yetmedi ümit,
Ne sana, ne bana.
Ve biliyorsun,
Ümidi sana verdim ben, kendime hiç saklamadım.
—
Yazarın (antropolog) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Karanlık Elbereth’i Boğamaz, Ancak Bu Canını Sıkamayacağı Anlamına Gelmez
