Gel
  1. Anasayfa
  2. Şiir

Gel

Yazan: Yeryüzüne Düşen İlk Melankoli Tanesi

0

Gel

Sen gelsen…
Tozun dumanın, gürültünün patırtının içinden…çıksan gelsen…
Sana açsam kapıyı…
hiç ummazken güneşi kışımda…
Sen gelsen…karşımda durup gülümsesen…
Dudaklarının kenarındaki çukura gönlüm kaysa, düşsem yüreğine…
Hiç ummazken hem de toprağımda filizi…
Yüreğinde büyüsem kök salsam yüreğinde…
Kapıyı sana açsam sevgili hiç kapatmamacasına… hiç ummazken hem de böyle karanlık bir gelecekten parlayıp geleceğini…
Sen gelsen…
gel be sevgili…
sen kimsen artık gelsen…
Sevdiremedim kimseye kendimi…

Bilinçaltıma inemiyorum tek başıma, kapılar gıcırdıyor orda, lambalar her adımda son nefesini veriyor, korkuyorum sevgili…
Sen gelsen de anlasan beni…
anlatsan bana da gördüklerini…
Sen gelsen…
her kimsen…
hiç ummazken hem de böyle yorgun bedende titrek sesimle dalmışken uzaklara…
gelen sen olsan uzaklardan…
Sen… gelsen…

Gel

Sitemizdeki diğer şiirlere de göz atabilirsiniz.

Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.

– Gel

a l ş i ü o ı u y t r e z c v l l ı ı i i t t r ç c e l l ı ı i i t t r f g h j k l ş i ü ı u r ı u y t r l l ı ı i i o k j h t t r f

İlginizi Çekebilir
Neyi Kastettin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir