Âh Şu Belkiler Olmasa Ellerimi geri ver bana Bir hiç gibi kaldım ortada İçimde küçük, koyu bir leke Büyüdükçe un ufak oldum Serildim yerlere Yerin dibine battım sonunda... Kordonu parçalanmak…
Son Yazılar
Eşik İlk defa bir mahkeme salonuna giriyorum. Mübaşirden adımı duyunca heyecanlanıyorum. Filmlerdeki gibi değil; tanıdık olan sadece cübbeler. Duvarların ruhsuz beyazını tepedeki floresanlar hepten donduruyor. Camı olmayan, gün ışığı görmeyen…
Eskimeyen Sokağın güneşli tarafında vitrinlere bakarak yürüyordu. Sol eliyle her fırsatta uğradığı fırının karşısındaki çiçekçiden aldığı papatya buketini böğrüne sımsıkı bastırmıştı. Camın yansımasında babasının elinden tutmuş küçük bir kız çocuğu…
Çiçekli Yüzük Bizim kız, açtı kitabın ilk sayfasını okumaya başladı alçak sesle. ‘Söyledim ya her şey bir anda oldu… Kapatmıştım gözlerimi, sap sağır etmiştim kulaklarımı, içimde ılık ılık akmakta olan…
Muhatap “Eşyanın tabiatına aykırı! Almaz o kadar el kadar çanta!” Bak en sonunda dediğine geldin mi annenin? Patladı fermuarı çantanın. Bir kere dinlesen şu kadını da az mutlu olsa. ‘Otuz…
Yarım Kulaklı “Ağzımı açarsam şerefsiz evladıyım” dedim mi, dedim. Ama şartlar değişti... Şimdi gelsinler de kapatabiliyorsa kapatsınlar bu çenemi! Kürk avcısı olmak için çocukluğumu yaşamadım ben. Hatta ellerimde iki, ayaklarımda…
Kaldırımda Hepimiz onu Kadirşinas Nejat diye bilirdik. Boylu boslu, ağzında bir araba lafla gezen, tüm mahallenin kedilerini günde üç öğün doyuran garibanın tekiydi. Ne mi oldu ona? Daha ne olsun……
ÇOCUKLUK MU? SADELİK Mİ? GEÇMİŞ Mİ? NEYDİ GEÇMİŞTE BİZİ BİZ YAPAN MUTLULUĞUN ADI! Kahvaltıdan hemen sonraydı kendimizi sokağa attığımız saatler ve sol elimize tuzu, sağ elimize domatesi, ayağımıza ise…
Kadife Törpü Fesleğenler sarktı avuçlarımın tam içine Gökyüzünde süzülen uçurtmaların ardından bakarken, Konuşamaz, duyamazken… Sûr üflendi birden, yeniden ve acilen Duyuldu sesinin en güzel köşesinden… Şark sofrasında buluşmuşken gözler, dolanırken…
Kırgın Özne Yaprak Öz’ün “Berlinli Apartmanı” adlı romanında geçen “Oldum olası başka insanların evlerini, nasıl bir ev hayatı yaşadıklarını merak eder, akşamları ışıkları yanan ve içi görünen evlere bakarak yürümeyi çok…
Bir Rüyadan Alıntı Omzumdaki yükü alıp kuşlar götürse Çekip gitsem bir deniz sahiline Hiç bilmesem saat kaç. Endişelerim atlayıp gemiye Benden uzağa gitse. Hiç bilmesem mevsim ne Güneşin de yağmurun…
Oyunbozan Hayaller Hayaller ile ilgili 400 kelimelik bir yazı yazın. Uzun yıllar boyunca tırnaklarımla kazıyarak mümkün kılmaya çalıştığım hayallerim oldu benim. İmkânsızları istemezdim hiç, kavuşulabilecek boyutlardaki hayaller her zaman daha…