can dostum ve çöpteki şiiri
çöpte bir şiir buldum, benim çekmecem çöplük gibidir, böyle kağıtlar ıvır zıvırlar kalemler, kalemtıraşlar ulan 25 bitiyor halen ilkokuldaki kalemtıraşı atmamışız, kokulu silgi bile çıktı, neyse ki artık kokmuyor, içlerinde bir de küçük bir kağıt parçası buldum, can dostumun iki sene önceki yazdığı, bir gün düzenlemesini yaparız dediğimiz şiiriydi…
sonuna kadar yalnızlık doldurmalı mı buzdan bardaklara,
sevmeli mi muhabbet kuşlarını ya da cüceleri,
bakmalı mı gece gündüz gökyüzüne, aynalardan çok,
ölmeli mi? yoo ölmemeli bence kesinlikle ölmemeli,
bir şeylerin farkına var ruhum ,
çünkü kasveti biz büyüttük,
biz kırdık kuşların kanatlarını,
biz icat ettik büyüttük, silahı, askeri, bürokrasiyi ve devleti,
ve biz kaçtık yağmurlardan ya da
sadece tütünden anlamlı dumanlar çıkarabildik,
işte bunları fark ettiğin gün,
bir fakirin ekmeği kadar anlamlı olacaksın…
neyse, senin de uçabildiği duydum,
kanatların olduğunu biliyordum zaten,
al şimdi onları ve git,
yalnızlığı çekecek beden,
paylaşacak toprak…
can dostum…. abdullah deveci…
Yazarın (iki öpücüklü adam) diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.
Korsan Edebiyat’ı instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.
Haftalık bültenimize ücretsiz abone olup gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.
– can dostum ve çöpteki şiiri
ş l k ı ı u y y t r e d f v c l k l k ı o p ğ ü
