Bu Son Perde
  1. Anasayfa
  2. Deneme

Bu Son Perde

Yazan: Zeynep K.

0

Bu Son Perde

Her yeni doğan can için bir perde açılır hayat sahnesinde; zamanla sahne birçok insanla dolar acılar, mutluluklar, iç çekişler hep bu sahnede yer bulur kendine…

Yıllar geçip roller değişse de hala o perdenin arkasında birileri vardır. Dün uçurtma peşinde koşan yorulmak nedir bilmeyen bedenler, bir gün yorulmaya başlarlar, sorumsuzluk çağları geride kalmıştır. ‘keşke hep çocuk kalsaydım’ dese bile bazen büyük olmanın da bazı zevkli yanlarını da keşfeder: Minik bedenler bir suç işlediğinde hep onların arkasına saklanır, bir sığınak olmak o yaşta çok hoşuna gider insanın, kimi zaman danışma kurulu gibidirler. Aileden izin çıkmadığında onlar iki tatlı söz ve bir sıcak gülüşle ikna ederler o aşılmaz gibi görünen yargıları…

Her mevsimden farklı anlamlar çıkarırlar. Kışın soba başında zar zor gören gözlerle kazak örerken, yazın kapı önünde oturup, gelen geçenden sizi sorarlar. En iyi dostları bastonlar olmaya başladığı zaman belki sararır benizleri, yüzlerindeki çizgiler o kadar çok şey anlatır ki; titrek elleri korkar dokunmaya ellerinize, dökülür avuçlarına tek tek anıları. Oysa ne kadar da mutludurlar evlatlarının yanında. Sahnedeki kalabalık yavaş yavaş yerini yalnızlığa bırakınca yüzleşirler kendileriyle, hani çok kötü bir şey değildir yaşlanmak. Tek katığınız kendiniz olunca yine de biraz üzülürsünüz…

‘Dargınlar barışır, mutluluklar pekişir’ denen o bayram sabahlarında yolu gözlenen olursunuz ah bir gelseniz nasıl da sevineceklerdir emekli maaşlarının en büyük payıyla hediyeler alınacak, geçim sıkıntıları unutulacaktır ve istenen tek şey o yuvanın yeniden insanlarla dolması, sevgilerin paylaşılmasıdır…

Yıllar birçok şeyi alıp götürdü hayatımızdan eski değer yargılarımız bir bir değişti. Suçlar olduk yine eskisi gibi düşündükleri için bazen bir selamı çok gördük, kendi kaygılarımıza kapılıp, otobüste bir koltuk da onlara yer vermedik, yalnız bıraktık çoğu zaman ne kadar ömrümüz var bilinmez ama: hayat en büyük yükünü yüklemişken omuzlarına bize düşen o yükü hafifletmektir, çok değerli vaktimizden biraz daha fazla zaman ayırmaktır. Bu hayatta taşıdıkları değerleri hatırlatmaktır. Bizim için ne kadar değerli olduklarını anlatabilmektir…

Şimdiye kadar ne oyunlar oynandı bu sahnede ve perde kim bilir kaç kez kapanıp sonra tekrar açıldı. Küçücük zaman dilimlerine ne büyük yıkımlar, ne büyük umutlar sığdırıldı. Bazen çok geç sanılsa da dünya dönmeyi hiç unutmadı. Ne varsa düne ait hepsi geçmişte kaldı. Zaman harekete geçme zamanı çünkü oyun bitmek üzere bu son perde…

Bu Son Perde

Konuklarımızın diğer yazılarına da göz atabilirsiniz.

Bizleri instagram üzerinden de takip edebilirsiniz.

Bu Son Perde

İlginizi Çekebilir

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir